"Siła marzeń" część 8

WAŻNE!!
Na prawdę nie widzę sensu wstawiania tej części. Publikuję ją dla nielicznych, ale wspaniałych osób, które pod każdym postem komentują. To się ceni, bo one przynajmniej poświęcą 5 minut swojego czasu. Wstawiam dla nich, ponieważ muszą się dowiedzieć kim był "ten tajemniczy facet"

Inni mnie po prostu olewają.  Jak to można inaczej nazwać. A każdy wie, że to nie należy do miłych uczuć. 
Komentarze są bardzo ważną częścią tej całej machiny, bo to one najbardziej motywują. Ja tu widzę może cztery, czasem pięć osób, które zostawiają po sobie ślad i za to Wam bardzo dziękuję.
Z powyższym, zadaję pytanie- Czy jest sens to ciągnąć? Czy mam dalej pisać? 
Ja coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że odpowiedź brzmi NIE!!!


Odwrócił głowę w jej stronę i oniemiał. Zabrakło mu słów. Nie wiedział co powiedzieć. Przed nim stała piękna kobieta. Gdyby nie jej głos i oczy nigdy nie powiedziałby, że to Ula Cieplak. Po chwili ocknął się i poderwał z miejsca. Nie wiadomo kiedy stanął naprzeciwko niej i porwał w ramiona. Zaśmiała się. Dopiero teraz zauważył, że pozbyła się aparatu ortodontycznego. Zachłannie wpił się w jej usta i żarliwie całował. Brakowało im tchu, ale nie odklejali się od siebie.

- Marek- szeptała między pocałunkami- pamiętaj, że o 17 mamy spotkanie na Starym Rynku.

- Wiem- wysapał- niestety- zasmucony oderwał się od niej- Idę się szykować, bo widzę, że ty jesteś gotowa. Roześmiała się perliście.

Weszli do restauracji i rozejrzeli się. Nie zobaczyli nikogo z kontrahentów. Wzięli to za dobry znak. W końcu to F&D powinno  zabiegać o współpracę. Stwierdzili, że dobrze, że krakowska firma nie musi na nich czekać. Usiedli przy stoliku w najbardziej cichym zakamarku pomieszczenia i zamówili kawę. Marek spojrzał uważnie na panią dyrektor. Jak ja nie zauważyłem tego zewnętrznego piękna. Jest urocza i bardzo seksowna. Pociągająca i atrakcyjna, a przy tym nieśmiała i wstydliwa. – zauważyła jego spojrzenie i uśmiechnęła się.

- Czemu mi się przyglądasz?

- Nic, po prostu- zmieszał się- Jesteś piękna- Jej uśmiech rozszerzył się. Na jego twarzy wykwitły dwa słodkie dołeczki. Siedzieli tak zahipnotyzowani przez kilka minut. Pierwsza ocknęła się Ula, która spoglądając w szyby restauracji zauważyła przedstawicieli firmy „Redmot”.

- No to wszystko już omówione- zakończył Krystian Białek, prezes krakowskiej firmy. Był przystojnym brunetem, od razu było widać, że Ulka mu się podoba. Zresztą dwóch innych facetów też śliniło się na jej widok. Marka trafiał szlag. Patrzył na nich z wrogością mając na twarzy wypisane: ona jest moja! Żegnając się Krystian podszedł do Uli i świdrował ją wzrokiem. Na jej twarzy wykwitły rumieńce. Poczuła się zmieszana zainteresowaniem jej osoby ze strony Białka. Jeszcze nie przywykła do tego, że mężczyźni odwracają się i patrzą z pożądaniem. Kiedy całował jej dłoń, robił to z należytą czcią, tak jakby nie chciał jej nigdy puścić. Schlebiało jej to. W jego czarnych oczach dostrzegła zachwyt i pożądanie.

- Ma pani czas jutro wieczorem?- zapytał. Nagle świat się zatrzymał. Dla Uli, Krystiana…i Marka. Był piekielne zazdrosny i nie potrafił bezczynnie patrzyć na obrót spraw. Widząc, że Ula jest zahipnotyzowana spojrzeniem Krystiana, postanowił wziąć sprawę w swoje ręce.

- Niestety, ale pani Urszula nie ma czasu. Jest bardzo zajęta i nie może się z panem spotkać- obruszył się. Widząc jego butną postawę, prezes „Redmot” wycofał się. Kurtuazyjnie pożegnał się i zostawił Marka i Ulę samych.

- Co to miało być?- zapytał sam siebie. Czemu ja jestem zazdrosny?

- O czym mówisz?- ocknęła się.

- Zjemy coś?

- Chętnie, ale zdaję się na twój gust.

Wracając do hotelu rozmawiali o mijającym dniu. Marek przypomniał sobie chłopaka, z którym Ula szła przez park. Postanowił zapytać:

- Ula, rano jak wstałem wszędzie cię szukałem, bo nie zauważyłem kartki. Byłem wtedy na tarasie- przystanął i odwrócił się do niej- zobaczyłem cię jak szłaś z jakimś facetem.

- Marek- roześmiała się z jego miny- czy ty jesteś zazdrosny?- zmieszał się.

- A jeśli tak, to co?

- Maruś- specjalnie użyła zdrobnienia- nie musisz się bać. To był stylista. Szliśmy wtedy z zakupów z centrum handlowego do fryzjera. W dodatku bardziej pasowałby do Pschemko. Jest gejem- głaskała jego włosy i tłumaczyła. Poczuł się jak małe dziecko- Przecież dla mnie istniejesz tylko ty.

- Czyżby? Dzisiaj doskonale to pokazałaś- wyczuła ironię.

- O co ci chodzi?- spytała z wyrzutem.

- O tego Białka. Patrzyłaś się na niego, jakby rzucił czar na ciebie.

- To nie było tak- przysiadła na ławce- ja po raz pierwszy spotkałam się z tym, że ktoś mnie podrywał. Zszokowało mnie to bardzo. Zrozum, jeszcze nikt nie chciał umówić się ze mną na randkę. No oprócz ciebie- dodała widząc, że chce coś powiedzieć- ale ty to inna sytuacja.

- Co, uważasz, że jestem brzydki?- próbował rozładować napiętą atmosferę pomiędzy nimi.

- Ja tego nie powiedziałam- wyszczerzyła zęby.

- Chodźmy już do hotelu- zaproponował- robi się zimno- z przerażeniem patrzył na tworzącą się na jej ramionach gęsią skórkę.

Wyszedł z łazienki w samych bokserkach. Chciał zobaczyć jak zadziała na pannę Cieplak. Niestety Ula leżała już w łóżku z zamkniętymi oczami. Ten dzień miał wiele atrakcji. Była bardzo zmęczona. Nie chciał, żeby spała. Obiecał sobie, że za ten intensywny dzień jutro nie wyjdą nigdzie- jedynie na zabiegi SPA, by Ula odpoczęła. Należało się jej- nikt inny nie prowadził tak dobrze negocjacji. Jeszcze w Warszawie zasłużyła na chwile relaksu. Konkurs na stanowisko dyrektora finansowego wykończył ją. Wsunął się cicho pod kołdrę i objął ją. Na jej karku złożył delikatny pocałunek. Poruszyła się i otworzyła oczy. Jej twarz przyozdobił subtelny uśmiech, zarezerwowany tylko dla Dobrzańskiego. Odsunął nieco pościel i dostrzegł, że założyła czarną halkę. Popatrzył w jej oczy i zobaczył coś, czego nie spodziewał się po jego Ulce. Pożądanie. Specjalnie go prowokowała.  Przysunął się jeszcze bliżej i dotknął  jej ramienia. Delikatnie muskając palcami skórę ściągał ramiączko. Chwilę później zawisł nad nią. Zaatakował jej pełne wargi. Całował zachłannie, szybko przechodząc na kark. Chwycił za dół halki i podwinął ją. Masował jej płaski brzuch, by następnie sięgnąć do jej kobiecości. W tym momencie jej paznokcie wbiły się w plecy Marka. Rozbudziła go. Już sam widok Cieplakówny działał na niego. Nie mogła wytrzymać świdrujących palców Dobrzańskiego. Wiła się pod nim i nawet nie próbowała tego kontrolować. Popchnęła Marka i teraz to ona dominowała. Zaskoczyła go tym totalnie. Wpiła się w jego usta, czasem przegryzając wargę. Dłońmi głaskała jego tors i powoli przechodziła w dół. Kiedy jej ręce dotykały jego podbrzusza był przygotowany na kolejny etap. Jednak sprowadziła go na ziemię omijając  najważniejszą część i kierując się na uda. Pastwiła się nad nim. Sprawiało jej to ogromną satysfakcję. Ta myśl, że kocha się z Dobrzańskim, że on jest jej poddany jeszcze bardziej ją nakręcała.  Zaczęła delikatnie kąsać jego tors a jej dłonie zacisnęły się na męskości Dobrzańskiego. Usłyszała stłumiony jęk. Schyliła się, a Marek szybkim ruchem pozbył się halki. Gwizdnął z zachwytu i objął dłońmi jej biust. Po chwili z ucisku uwolnił jedną pierś, ale szybko na sutku znalazły się jego wargi. Jęknęła przeciągle. Dotknął jej łona.

- Jesteś przygotowana. Na mnie- rzekł z szelmowskim uśmiechem.

- Jeszcze nie teraz- popchnęła go, aby się położył. Pochyliła się nad jego kroczem i wzięła do ust jego męskość. Tego kompletnie się nie spodziewał, ale też nie przeszkadzał jej. Poddał się całkowicie tej  przyjemności. Po chwili podniósł ją i przewrócił. Teraz to on był nad nią. Delikatnie w nią  wszedł i od razu zarzucił zawrotne tempo. Gnali do spełnienia, a kiedy nadeszło w podbrzusze Uli wlało się miłe  ciepło.

Leżeli przytuleni w siebie. Uśmiechali się, ale nic nie mówili. Każde z nich było w swoim świecie myśli. Nagle Marek uzmysłowił sobie bardzo ważną rzecz. Jeszcze nigdy nie czułem się tak jak teraz. Unoszę się nad niebem. Jeszcze wyżej niż „Trzy metry nad niebem” jak było to w łzawym dramacie. Jest ze mną fantastyczna dziewczyna…

-Ula- jego głos przebił ciszę.

- Hmm…- była już śpiąca.

- Kocham cię- dwa błękity spojrzały na niego.