"Silna i delikatna" część 11

Chciałam dodać jeszcze coś na temat mojej miniaturki "Zazdrosny"
Uwaga: Ula zachowała się tak, bo dalej jest tą samą dziewczyną z Rysiowa, dla której wszystko jest jasne, i chce, aby Marek wiedział prawdę, a nie jakieś niejasności i zagmatwania...Oprócz tego dalej kocha Marka. Drogie czytelniczki to jest tylko PSYCHOLOGIA UCZUĆ!!! I nie wiem o co takie halo???  :D
A teraz zapraszam na 11 część opowiadania :)

W końcu zegar wybił siedemnastą. Marek jak na skrzydłach wyruszył w stronę gabinetu dyrektora. Będąc przed drzwiami usłyszał głos Uli:

- Tak będę na siebie uważała…ja też cię kocham!- to stwierdzenie nie podobało mu się. Wiedział, że nie powinien podsłuchiwać, ale ciekawość wzięła górę. -…No to do jutra tato i ucałuj ode mnie Beatkę.- odetchnął z ulgą. Karcił się  myślach- jak mógł podejrzewać Ulkę o coś takiego, o zdradę, o kochanka. Jestem głupi!- podsumował rozważania.

- Hej kochanie!- przekroczył próg niczym wejściem smoka czym spowodował, że Ula aż podskoczyła.- Wiesz, że już siedemnasta?

-Doprawdy? Nie zauważyłam- droczyła się.

- Pani dyrektor jest tak zajęta papierkami, a kiedy zajmie się biednym panem prezesem?- podjął flirt.

- Nie powiedziałabym, że pan prezes jest taki biedny.- naśmiewała się z niego.- Ale dobrze, dzisiaj może znajdę czas dla pana prezesa.- otworzyła kalendarz i zaczęła kartkować- no tak, dzisiaj mam troszkę czasu- uśmiechnęła się.

- W takim razie chodźmy, pan prezes już się nie cierpliwi- rzekł triumfalnie.

Jechali w milczeniu. Ula słuchała muzyki, leciała jej ulubiona piosenka. Zaczęła  nucić: 

Forever young, I want to be forever young 

Do you really want to live forever?
Forever or never.

Marek koncentrował się na drodze. Czuł to rosnące w nim pożądanie, chciał je stłumić, ale nie potrafił.  Powietrze między nimi gęstniało. Próbował się uspokoić, ale Ula mu nie pomagała. Kiedy zaczęła śpiewać postanowił załagodzić sytuację przekomarzaniem:

- Wiesz nie musisz mi pokazywać jak pięknie śpiewasz bo ja doskonale o tym wiem, często podsłuchuję cię pod prysznicem- zaśmiał się.

- Naprawdę? Tylko jest mały problem. Ja nie śpiewam podczas kąpieli. Ale znam osobę, która śpiewa robiąc jajecznicę, szczególnie po dobrze spędzonej nocy- jej twarz przybrała rumieńców-  I muszę dodać, że trochę fałszuje- odgryzła się.

- O ty diablico! – mocnej ścisnął ręce na kierownicy.

- I wiesz co?- zlekceważyła jego słowa- Mam nadzieję, że jutro też dostanę taki koncert.

- Czyli to oznacza, że są jakieś szanse na negocjacje za spóźnienie się pani dyrektor?- jego oczy się zaświeciły.

- Wiesz, nie byłam jeszcze w twoim nowym mieszkaniu, ale to co mnie najbardziej zastanawia to sypialnia i to, czy masz wygodne łóżko. Myślę, że sprawdzimy od razu.

- A ja myślę, że będziemy testować całą noc.

- Starczy sił panu prezesowi?- drażniła się.

- Prezesowi tak, ale nie wiem czy pani dyrektor?- popatrzył na nią i zawadiacko się uśmiechnął, podnosząc brew.

Już w windzie nie mogli się opanować. Ula widziała po zachowaniu Marka, że jest mocno pobudzony i nie wie jak długo wytrzyma. Jak na złość nie byli sami. Niemal do ostatniego piętra towarzyszył im starszy mężczyzna. Po otworzeniu drzwi od razu się na nią rzucił.

-Ej, a może najpierw zobaczymy mieszkanie?- wypominała mu.

- A czy przypadkiem nie mówiłaś, że chcesz zobaczyć sypialnie i więcej cię nie obchodzi?- pytał całując ją.

Z pocałunkami schodził coraz niżej. Całował ją po szyi i rozsuwał zamek sukienki. Przed jego oczami ukazała się kremowa bielizna okryta czarną koronką. Jego spodnie zdradziły w jaki zachwyt zapadł. Ula zachichotała. Niczym zwierzę rzucił się na nią i dalej ją całował. Przywarł ją do ściany. W porównaniu do rozpalonej skóry dziewczyny, ściana wydawała się zimna. Chwycił mocno za nagie pośladki i podniósł dziewczynę do góry. Ula oplotła jego biodra nogami. Oddawali pocałunki coraz bardziej zachłannie. Przywarł do jej sutków. Coraz bardziej rozpalał.  Zsunęła mu się z bioder i stanęła. Marek uklęknął i zaczął wodzić po kobiecości. Zaczęli ciężej oddychać. W końcu wstał i wziął ją za rękę do kuchni. Położył na stole i pochylając się nad nią obsypywał pocałunkami całe jej ciało. Zaczęła go błagać, żeby skończył swoje tortury. Spełnił jej prośbę. Wszedł w nią gwałtownie. Szybko gnali do spełnienia. Kiedy nadeszło uspokajali się przez kilka minut.

-To było cudowne- głaskał jej włosy i uspakajając oddech podziwiał jej ciało.

- Kocham cię, Marek. Negocjacje uważam za zakończone. Na moją korzyść!

- O nie malutka! Powiedziałem całą noc. Odsapniesz trochę i od nowa. Wiesz, że nigdy mi się nie znudzisz?!

- No mam nadzieję- uśmiechnęła się.

Porwał ją na ręce i zaniósł do sypialni. Delikatnie jak kwiat położył na łóżku. Ich cała zabawa rozpoczęła się od nowa. Tym razem to Ula była dowódcą. Ich seks był romantyczny i spokojny. Był całkiem inny od tego w kuchni na blacie. Tam zachowywali się jak zwierzęta, instynktownie i byle zaspokoić swoje potrzeby. W łóżku pokazali jak bardzo im zależy na sobie. Szeptali czułe słówka. Nie mieli dosyć. Od razu poszli pod prysznic. Tam znowu się kochali jak para niewyżytych nastolatków. Ula oparta o ściankę kabiny oddawała pocałunki Marka z tym samym pożądaniem.

Zasnęli dopiero nad ranem. Kiedy już świtało. Byli bardzo zmęczeni. Nie mieli ochoty na nic oprócz snu. Zasnęli wtuleni w siebie marząc o tym samym- żeby zawsze byli tacy szczęśliwi.