"Katusze" część 2

Surprise!

UWAGA!

W OPOWIADANIU MOGĄ POJAWIĆ SIĘ TREŚCI DLA DOROSŁYCH.

ALKOHOL, SEKS, NARKOTYKI, WULGARYZMY, PRZEMOC

Gdy wysiadł z taksówki pod swoim domem, zobaczył, że do drzwi, dobija się jego siostra. Zabrawszy z bagażnika walizkę, ruszył w jej kierunku.

- Paula, coś się stało? – Zapytał zaniepokojony jej zachowaniem. Odwróciła gwałtownie wzrok, usłyszawszy jego głos. Bez słowa, szybkim krokiem, podeszła do niego i wtuliła się w jego tors. Starała się być silna,  ale gdy znalazła się w jego ramionach, rozsypała się. Łkała, mocząc przy tym jego koszulę. Objął ją i uspokajająco gładził jej plecy. – Ciii, już wszystko dobrze. – Szeptał jej do ucha. Gdy trochę się uspokoiła, objął ja ramieniem i powiedział – chodź, wejdziemy do środka. Nie będziemy rozmawiać na środku ulicy.

- Opowiadaj co się dzieje. – Ponaglił ją, gdy siedzieli na skórzanej kanapie w salonie.

- Marek, - zaczęła, a w jej oczach, z powrotem pojawiła się słona ciecz. W Aleksie, aż się zagotowało, gdy usłyszał imię mężczyzny, który przeleciał, przed laty jego ukochaną. – on mnie zdradza.

- Nic nowego. – Burknął ironicznie pod nosem.

- Ja wiedziałam, że ma kochanki. – Załkała. – Nie raz wybaczałam mu zdrady. – Zamilkła na chwilę. – Ale nigdy nie przyłapałam go na gorącym uczynku. – Rozpłakała się na dobre. – Poszłam do biura wieczorem i zobaczyłam go jak… - Nie dokończyła. – Z Klaudią, na biurku.

- Pieprzył się z nią? – Upewnił się.  Przytaknęła nerwowym ruchem głowy. Jego pięść zacisnęła się mimowolnie. – Skurwiel. – Syknął.

- Nie wiem, co mam robić. – Rozłożyła bezradnie ręce. Przytulił siostrę.

- Ślubu nie będzie. – Powiedział stanowczo. – Nie pozwolę, abyś wyszła za takiego łajdaka. Zasługujesz na kogoś znacznie lepszego.  Pojedziesz po swoje rzeczy i przeprowadzisz się do mnie, a na nim się jeszcze zemścimy.

- Masz rację, nie puszczę mu tego płazem. – Powiedziała, odzyskawszy pewność siebie. Wierzyła, że jej brat ma rację i musi się na nim odegrać. – Może wynajmę jakiś zbirów, aby go pobili? – Wpadła na pomysł Febo.

- Sorella, zemsta to danie, które najlepiej smakuje na zimno. – Upomniał ją. – Na pewno wpadniemy na coś lepszego.

Zjadła z bratem lunch i pojechała do domu. Musiała się spakować i porozmawiać z Markiem. Po włożeniu ostatniej walizki do samochodu, usiadła na łóżku i czekała na przybycie jej, za chwilę byłego narzeczonego. Po godzinie, usłyszała jak otwierają się drzwi od domu.

- Kochanie, już jestem. – Krzyknął wchodząc do środka. Z dezaprobatą pokręciła głową. Jak on mógł w biurze sypiać z kochankami, a później wracać do domu i odgrywać ten teatrzyk. Wszedł do ich sypialni i chciał pocałować ją, ale odsunęła się gwałtownie.

- Stało się coś? – Zapytał niepewnie, bacznie ją obserwując.

- Odchodzę. – Powiedziała nad wyraz spokojnie. – Ślubu nie będzie. – Jago twarz wyrażała niedowierzanie.

- Jak to odchodzisz? Dlaczego? – Zapytał nerwowo.

- Mam dość. Mam dość twoich permanentnych zdrad. – Rzekła oskarżycielsko.

- Kochanie, nie wiem o czym mówisz. – Próbował się bronić.

- Przestań! – Zagrzmiała. – Łżesz jak pies. Myślisz, że jestem taka głupia? Tyle razy mnie zdradzałeś, robiłeś to notorycznie. Później przepraszałeś i obiecywałeś, że to nigdy więcej się nie powtórzy, że to był ostatni raz. Ja głupia wierzyłam ci i dawałam kolejną szansę, ale tym razem jej nie będzie. Neanche per idea! – Krzyknęła. – Wczoraj byłam w firmie. – Spojrzał na nią przerażony.

- Mnie z Klaudią nic nie łączy. – Roześmiała się drwiąco.

- A skąd wiedziałeś, że o to chciałam cię zapytać? – Spuścił wzrok. Wiedział, że to jest już koniec. Nie zależało mu na niej, ale jego rodzice będą na niego źli. – A poza tym, ja nie sypiam z ludźmi, z którymi nic mnie nie łączy.  – Ściągnęła pierścionek zaręczynowy z palca i rzuciła mu nim w twarz.  – Żegnaj Marek. – Nie czekając na jego reakcję, wyszła z domu, wsiadła do swojego audi TT i odjechała z piskiem opon. Kości zostały rzucone, przekroczyła rubikon, zwał jak zwał. Odeszła definitywnie od tego łajdaka. Ona też, nie zawsze była fair, bo kazała śledzić go Violetcie, ale miała ku temu powody. Nie pozostawiał jej wyboru. Nie chciała być pierwszą naiwną. Teraz, kierowała nią żądza zemsty. Chciała, aby chociaż raz gorzko zapłakał. Nim się spostrzegła, dojechała pod dom brata. Zaparkowała na podjeździe i weszła do środka.

Po jej wyjściu, wściekły na siebie, że nie udało mu się utrzymać w tajemnicy kolejnego romansu, kopnął szklany stolik, który potłukł się z wielkim hukiem. Klął pod nosem, jak szewc. Wiedział, że rodzice będą mieli mu za złe, że rozstał się z Pauliną. Zawsze wystarczyły kwiaty, jakaś głupia obietnica, której nigdy nie miał zamiaru dotrzymywać i kolacja, uwieńczona upojną nocą. Następnego dnia wszystko wracało do normy. On znów zajmował się prowadzeniem haremu, a jego niczego nieświadoma narzeczona, przygotowaniami do ślubu.

- Może powinnam porozmawiać z Helenką? – Zapytała brata. – W końcu, ona nic nie wie o naszym rozstaniu, a Marek pewnie jej nic nie powie.

- Myślę, że to bardzo dobry pomysł. – Uśmiechnął. – Nie oszczędzaj im pikantnych szczegółów. – roześmiał się.

- Nie zamierzam. – Roześmiała się. – Już widzę jak Mareczek potulnie wysłuchuje tyrady rodziców. Nawet nie wiesz ile bym dała, aby przy tym być.

- Ja też, ponętny widok. – Pogładził siostrę po dłoni. – To co, oglądamy jakąś włoską komedię przy lampce wina?

- Witaj Paulinko. – Powiedział Krzysztof, otworzywszy drzwi. – Gdzie Marek? – Zapytał, zerkając przybranej córce przez ramię.

- Witaj Krzysztof. Właśnie o nim chciałam z wami porozmawiać. – W tym momencie, do pomieszczenia weszła Helena.

- Witaj Paulinko. – Ucałowała ją w policzek. – Coś się stało?

- Rozstaliśmy się. – Powiedziała na jednym wdechu.

- Ale jak to? – Zapiszczała Helena. – Czy wy jesteście nieodpowiedzialni? Za trzy miesiące ślub! Katedra zapłacona, goście zaproszeni, suknia uszyta, a wy się tak nagle rozstajecie? – Ciągnęła swój wywód.

- Basta! – Krzyknęła zła Febo. – Mam dość jego ciągłych zdrad, kolejnych kochanek. Nigdy wam o tym nie mówiłam, wolałam to załatwić między nami. Ja wypisuję się z tego układu. Nie mam zamiaru się zastanawiać, czy on właśnie nie posuwa jakieś modelki, sekretarki, czy pierwszej lepszej panny z klubu. – Przetarła nerwowo czoło. – To jest już definitywny koniec. Nie próbujcie mnie przekonywać, abym do niego wróciła.

- Nikt do niczego nie będzie was zmuszał. – Wtrącił się Krzysztof. – To wasza decyzja, ale bardzo się zawiodłem na Marku. Nie tak go wychowaliśmy. - Pokręcił głową z dezaprobatą.

- Bardzo się cieszę, że mnie rozumiesz. – Przytuliła się do przybranego ojca. – Nie chcę zakłócać waszego spokoju. Pójdę już. - Szepnęła.

- Paulinko, może zostaniesz na kolacji. – Zaproponowała Dobrzańska.

- Nie, dziękuję. – Uśmiechnęła się wdzięcznie. – Aleks na manie czeka. Dobranoc.

- Trzymajcie się. – Odpowiedzieli jej.

Siedział właśnie w swoim gabinecie, czekał na przyjście swojej kochanki, gdy usłyszał pukanie.

- Wejdź kochanie. – Powiedział zmysłowym głosem, patrząc w okno.

- Witaj kochanie. – Powiedziała Helena, ironicznie wypowiadając ostatnie słowo. Usłyszawszy głos swojej rodzicielki odwrócił się nerwowo. Nie spodziewał się jej.

- Mamo, co ty tutaj robisz? - Zapytał zaskoczony jej wizytą. 

- Słyszałam, że rozstałeś się z Pauliną. – Poruszył się niespokojnie. Wiedział, że jego niedoszła żona, nie omieszka poinformować o tym jego rodziców, ale nie przypuszczał, że zrobi to tak szybko. W oczekiwaniu na odpowiedz, usłyszeli pukanie do drzwi. Nie czekając na zaproszenie, do środka weszła Klaudia.

Najwidoczniej nie zauważyła obecności matki swojego kochanka, bo podeszła do niego i złapała go za krawat.

- To co kocie. Zaczynamy nasz wieczorny seans? – Dobrzańska chrząknęła, chcąc przypomnieć im, o swojej obecności.

- Klaudia, proszę zaczekaj na zewnątrz. – Modelka bez słowa odwróciła się i wyszła z gabinetu prezesa.  Nie wiedział, co ma teraz matce powiedzieć.

- Nie tak cię wychowaliśmy, Marek. – Powiedziała kręcąc głową z politowaniem. – Jeszcze kiedyś gorzko zapłaczesz.

- Mamo, nie przesadzaj. – Bagatelizował jej słowa.

- Wspomnisz moje słowa.  - Rzekła proroczo, ostatni raz obrzuciwszy syna zatroskanym spojrzeniem, wyszła z gabinetu, przed którym, spojrzała na kochankę jej jedynaka, tym razem pogardliwie.