"Feministka" część 6

UWAGA!

W OPOWIADANIU MOGĄ POJAWIĆ SIĘ TREŚCI DLA DOROSŁYCH.

ALKOHOL, SEKS, NARKOTYKI, WULGARYZMY, PRZEMOC

Obudziła się wtulona w Dobrzańskiego. Dopiero teraz zdała sobie sprawę, jak bardzo tego potrzebowała. Wtuliła nos w zagłębienie jego szyi, wciągając do płuc, zapach jego perfum, następnie pocałowała go w jego nagi tors.

- Dzień dobry kochanie. – Powitał ją zmysłowym głosem.

- Cześć. – Odpowiedziała. Niespodziewanie odwrócił ją na plecy, położył się na niej i pocałował namiętnie. Wplotła palce w jego gęstą, czarną czuprynę.

- Oderwawszy się od jej ust, zmarszczyła brwi, jakby zastanawiała się nad czymś. – Gdzie ty teraz mieszkasz?

- W hotelu. Dlaczego pytasz?

- Może chciałbyś zostać u mnie. – Zaproponowała nieśmiało.

- Ula, jak wyobrażasz sobie nas związek? – Zapytał spokojnie. - Mam nadzieję, że wrócisz ze mną do Warszawy. Chcę mieć ciebie przy sobie, nie wyobrażam sobie związku na odległość.  Mogę zaproponować ci stanowisko V-ce prezesa Febo & Dobrzański Fashion. – Zaproponował zdesperowany, za wszelką cenę, chciał, aby wróciła do ojczyzny.

- Do kiedy jesteś w Londynie? – Zlekceważyła to, co powiedział. 

- Jeszcze przez dwa tygodnie. – Odpowiedział.

- Mój kontrakt kończy się za miesiąc. Co prawda, Eva obiecała mi jego przedłużenie, ale nie podpiszę go. Mam nadzieję, że wytrzymasz? – Jego oczy zaświeciły się. 

- Kochanie, bardzo się cieszę, że zdecydowałaś się wrócić. – Krótko musnął jej usta. – Zaraz pojadę do hotelu po swoje rzeczy.

- Cieszę się, że się dogadaliśmy. – Uśmiechnęła się do niego. – Wrócę do Polski, ale mam jeden warunek. – Spojrzał na nią pytająco. – Nie będę pracować w F&D.

- Dlaczego? – Zapytał zaskoczony.

- Bo to nepotyzm. – Odpowiedziała stanowczo. - I nie uzależnisz mnie finansowo od siebie.

Gdy nastał poniedziałek, wstała  do pracy. Trochę bała się rozmowy z panią prezes. Przed wyjściem zajrzała jeszcze do sypialni i z uśmiechem popatrzyła na śpiącego w jej łóżku mężczyznę. Rozczulił ją ten widok. Im dłużej z nim była, tym bardziej uświadamiała sobie, jak bardzo brakowało jej mężczyzny. Zaparkowała w podziemiach budynku i z duszą na ramieniu, ruszyła w kierunku windy. Była chwilę przed rozpoczęciem pracy. Poprosiła swoją asystentkę, aby poinformowała ją, gdy prezes zjawi się w pracy. Nie chcąc tracić czasu, zabrała się za przygotowanie raportu podsumowującego jej pracę i sytuację w firmie. Po godzinie, jej pracę przerwało pukanie do drzwi. W drzwiach stanęła jej asystentka i poinformowała ją o przybyciu pani prezes. Nie czekając, podniosła się z fotela, przełknęła  ślinę i ruszyła w kierunku gabinetu przełożonej.  Zapukała do drzwi, po zaproszeniu, weszła do środka.

- Witaj Ula. – Uśmiechnęła się przełożona. – Dobrze, że przyszłaś. Mam dla Ciebie kolejny kontrakt.

- Dzień dobry. Ja właśnie w tej sprawie. – Niepewnie spojrzała na kobietę. – Niestety, sytuacja rodzinna zmusiła mnie do powrotu do ojczyzny. Mój tata choruje i muszę się nim zająć. – Skłamała, nie chciała, aby szefowa robiła jej problemy z odejściem.

- Rozumiem Ula, żałuję, że musimy się rozstać. Bardzo dobrze mi się z tobą współpracowało. – Uśmiechnęła się serdecznie. –  Byłaś moim najlepszym dyrektorem ds. finansów. Napiszę ci świadectwo pracy, takie, abyś nie miała problemu ze znalezieniem pracy. Mam nadzieję, że z twoim ojcem będzie wszystko dobrze.

- Bardzo dziękuję. – Uśmiechnęła się zadowolona. – Zabrałam się za przygotowanie raportu.

- Eve zajrzała do dokumentów. – Ula, masz zaległy tydzień wolnego. – Zauważyła. – Jeśli weźmiesz go w ostatnim tygodniu pracy, to wtedy dam ci również świadectwo pracy, dzięki temu, będziesz mogła wcześniej wrócić do Polski.

Weszła do domu zadowolona. Udało jej się załatwić wszystkie sprawy związane z jej odejściem. Od progu poczuła zapach domowego obiadu.

- Kochanie! – Krzyknęła. – Już jestem. – Z kuchni wyłonił się Dobrzański.

- Cześć. – Musnął jej usta. – Chodź na obiad. – Gdy usiedli do stołu zapytał. – Jak w pracy?

- Za trzy tygodnie będę w Polsce. – Uśmiechnęła się do niego, ukazując garnitur białych zębów, w pełnej okazałości.

- Bardzo się cieszę kochanie. – Podał jej talerz pysznego jedzenia. – Smacznego.

Dwa tygodnie minęły im bardzo szybko. W tym czasie, Ulka rozesłała swoje CV do kilku polskich firm, w których poszukiwali dyrektora finansowego. Siedziała właśnie na łóżku i przyglądała się swojemu ukochanemu, który pakował swoją walizkę.   Następnego dnia, rano, miał samolot na Okęcie. Wiedziała, że będzie jej go brakować, przez te dwa tygodnie, zasypiała i budziła się w jego ramionach. Powtarzała sobie w myślach, że jeszcze tylko tydzień rozłąki i znów będą razem.  Zapiął ostatnią walizkę i spojrzał na nią. Siedziała smutna. Usiadł obok niej na łóżku i ujął jej twarz w swoje dłonie.

- Kochanie, to tylko kilka dni. – Pocieszał ją.

- Będę bardzo tęsknić. – Zapewniła i wpiła się w jego usta. Jej pocałunek był bardzo namiętny. Naprała na niego całym ciałem. Pod wpływem nacisku, położył się na łóżku. Nie przerywając pocałunku, zaczęła rozpinać drobne guziczki jego koszuli. Nie pozostawał bierny, dłońmi gładził jej plecy i pośladki. Odszukał dłonią zapięcia jej sukienki. Po chwili, była już w samej czerwonej, koronkowej bieliźnie. Gdy byli już nago, ukląkł miedzy jej nogami i patrząc głęboko w oczy zapytał.

- Na pewno tego chcesz? Nie chcę niczego przyśpieszać, żeby tego nie zepsuć. – Przyznał.

-Chcę. – Odpowiedziała pewnie. Uśmiechnął się do niej.

Nie czekając, wszedł w nią powoli. Zaczął się rytmicznie poruszać. Całował jej wargi, wykonując kolejne pchnięcia. Gdy osiągnęli apogeum uniesienia, obezwładniła ich niesamowita rozkosz.  Tej nocy kochali się jeszcze kilkukrotnie. Zmęczeni maratonem uniesień, zasnęli wtuleni w siebie.

Następnego dnia, wysiadł ziewając na Warszawskim lotnisku. Zamówił taksówkę i pojechał na Sienną do swojego mieszkania. Wziął orzeźwiający prysznic, wypił kawę i rozpakował walizkę. Zamówił ekipę sprzątającą, bo przez ponad miesiąc nikt nie sprzątał mieszkania i nagromadziło się trochę kurzu. Zostawił klucz panią z firmy, a sam pojechał na Lwowską do F&D. Musiał zapoznać się z dokumentami  i tym, co się działo w firmie podczas jego nieobecności.  Wszedł do sekretariatu przy swoim gabinecie i zobaczył swoją asystentkę  z lekko zaokrąglonym brzuchem.

- Dzień dobry Violetto. – Powiedział cicho z uśmiechem na ustach. Nie chciał jej przestraszyć.

- Marek! – Rzuciła mu się na szyję. – Jak dobrze cię widzieć.

- Ciebie również. Pięknie wyglądasz. – Spojrzał na nią z zachwytem. Nie mógł oderwać wzroku od jej brzuszka, miał nadzieje, że niedługo będzie sprawcą takiego samego.  – Zapomniałbym mam coś dla was. – Z torby wygrzebał dwie torby z upominkami. – To dla ciebie i dziecka.

- Dziękuję Marek, nie trzeba było.

- Nie ma za co. – Uśmiechnął się. Wszedł do gabinetu zostawił swoje rzeczy. – Pójdę do mojego ojca.  – Powiedział wychodząc z sekretariatu.

Zjechał na trzecie piętro i poszedł do gabinetu swojego ojca. Zapukał do drzwi i po usłyszeniu zaproszenia, wszedł do środka.

- Dzień dobry tato. – Przywitał się i wręczył mu pakunek. – To dla ciebie i mamy. – Wyjaśnił.

- Cześć synu, dziękuję. – Odstawił na biurko prezent i ponownie obrzucił syna spojrzeniem. – Jak urlop? – Zapytał.

- Dziękuję, bardzo przyjemny. – Uśmiechnął się.

- Coś się zmieniło? – Zapytał senior, wyglądasz jakbyś unosił się nad ziemią.

- Nie, nic. – Nie chciał rozmawiać z ojcem o jego życiu damsko – męskim. Gdy przyjdzie odpowiednia pora, powie im o jego związku z Cieplakówną. – Odpocząłem trochę. Potrzebny był mi ten urlop. Wprowadzisz mnie w bieżące sprawy firmy? – Zapytał, chcąc odwrócić uwagę jego ojca.

- Cześć Marek! – Wykrzyknął Sebastian, zobaczywszy Marka. – Wieki cię nie widziałem. Co u ciebie?

- Cześć Seba. Wracam właśnie od ojca, chodź do mojego gabinetu to pogadamy.

- No to opowiadaj jak tam urlop. Udany? – Zapytał dyrektor po wejściu do gabinetu.

- Bardzo. Poznałem kogoś. –Uśmiechnął się rozmarzony.

- No to opowiadaj, kto to jest. – Sebastian był ewidentnie zainteresowany.

- To Ula Cieplak. Za tydzień wraca do Polski i będę miał ją na wyłączność.

- Marek? A ta Ula, to nie jest ta Ula, co wpakowała cię w to szambo z tym artykułem? – Zapytał z nietęgą miną.

- Dokładnie , ta sama. – Odpowiedział z uśmiechem na ustach.

- Ale jak to? Przecież ona chciała cię zniszczyć, zresztą ty ją później też.

- No, ale wyjaśniliśmy sobie wszystko, spotykaliśmy codziennie no i w końcu zostaliśmy parą. Metoda małych kroczków. – Zaśmiał się. – „Stajesz się na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś” – Zacytował.

- No stary, życzę wam powodzenia. Mam nadzieję, że wam się uda.

Mieszkał z Ulą już od dwóch miesięcy. Po powrocie do Polski, dostała pracę w towarzystwie ubezpieczeniowym „Concordia”. Namawiał ją aby zamieszkała z nim. Musiał stoczyć bitwę, ale udało się. Wszedł właśnie do mieszkania, zobaczył, że w łazience pali się światło. Zostawił teczkę w gabinecie i wszedł do kuchni, aby wstawić wodę na herbatę, gdy usłyszał głos swojej partnerki.

- Cholera! – Syknęła, a następnie usłyszał jak jakiś plastikowy przedmiot uderzył z impetem o podłogę. Nie zastanawiając się, otworzył drzwi  do łazienki i wszedł do środka. Zobaczył Ulę skuloną pod ścianą, płakała.

- Ula? Co się stało. – Chciał do niej podejść, ale pod nogą poczuł jakiś przedmiot. Podniósł go, był to test ciążowy. Spojrzał na wynik. Pozytywny. Nie czekając dłużej podszedł do niej i przytulił ją. – Kochanie, dlaczego płaczesz? Będziemy mieli dziecko. 

- Marek. – Szlochała. – Ja się nie nadaję na matkę. – Łkała w jego ramię.

- Ula, damy sobie radę. – Pocałował ją w czubek głowy. – A ty, będziesz najlepszą matką dla naszego szkraba. – Zapewnił.

Leżała w łóżku i czekała na Marka. Po chwili wszedł do pokoju jej kochanek. Położył się do niej plecami i próbował zasnąć. Jego zachowanie bardzo zdziwiło Ulę, bo każdej nocy nie dawał jej spać, a teraz stracił ochotę? Tak nagle? Na sobie miał tylko bokserki, dlatego włożyła rękę pod kołdrę i  zaczęła gładzić jego podbrzusze. Nie reagował. Musiał walczyć sam ze sobą, aby się na nią nie rzucić. Dzisiejszy dzień był dla niej stresujący i myślał, że jest bardzo zmęczona, dlatego nie będzie miała ochoty na seks. Nim zdążył zareagować, Ula odsunęła się od niego.

- Jak jestem w ciąży, to już nie chcesz  się ze mną kochać. – Rozpłakała się i wybiegła do łazienki. Ruszył za nią.  W ostatnim momencie złapał ją za nadgarstek .

- Ula, nawet nie wiesz ile mnie kosztowało, aby nie rzucić się na ciebie. Nie chciałem cię męczyć, to był dla ciebie stresujący dzień. – Pociągnął ją w stronę sypialni. Gdy leżeli, zmęczeni stosunkiem, na łóżku, pocałował ją w skroń.

- Kocham was. – Szepnął, wywołując na jej ustach uśmiech.

- My ciebie też. – Odpowiedziała. Wpił się w jej usta…

KONIEC!