"Zdradziłaś mnie" część 15

- Ty kompletnie zdurniałeś?!- weszła z impetem do jego gabinetu.

- Viola, chyba się zapominasz!- podniósł głos- O co ci chodzi?

- Byłam przed chwilą z Ulą. Ty naprawdę chcesz tego rozwodu?

- Nie muszę ci się tłumaczyć- powrócił do przeglądania dokumentów.

- Musisz!- wrzasnęła, ale kiedy zobaczyła jego gromiący wzrok uspokoiła się- Marek, jesteś moim szefem, okej…Ale oprócz tego ty i Ula jesteście moimi przyjaciółmi. Nie mogę na to patrzeć jak psujecie to, co jest między wami. Przecież wy się kochacie.

- Widocznie nie, skoro doszło do zdrady- szedł w zaparte.

- Co ty bredzisz?- zaczęła wymachiwać rękami w powietrzu.- Ty jesteś taki głupi czy tylko udajesz? Ulka w życiu nie zdradziłaby cię.

- Mam dowody!- zbił ją z pantałyku.

- Jakie znowu dowody?- przełknęła głośno ślinę.

- Justyna pokazała mi zdjęcie, jak Ula i Piotr…- zamknął oczy, wciąż go to bolało- Całowali się- Stała przez chwilę w bezruchu i przetrawiała informacje.

- Ty chyba naprawdę jesteś głupi- podsumowała i ruszyła w kierunku drzwi. Jednak w pół kroku zatrzymała się i odwróciła się do niego- Ty zastanów się poważnie komu wierzysz, a komu nie- zostawiła go samego z myślami. Po raz pierwszy zastanawiał się nad prawdziwymi intencjami Justyny.

- Dzień dobry, ja do pani dyrektor- wychylił się zza drzwi. Zastał ją zajętą, pieczołowicie przeglądając gazety. Po chwili zauważyła pojawienie się innej osoby w gabinecie. Spojrzała w stronę wejścia.

- Maciuś- pisnęła z radości i rzuciła się w jego ramiona- Wieki cię nie widziałam. Opowiadaj, co się działo!

- Spokojnie- roześmiał się przez jej reakcję- wszystko po kolei. Widzę, że u ciebie wszystko po staremu.

- Nie do końca, ale o mnie później. Teraz gadaj co u ciebie. Albo poczekaj- szybko wychyliła się do sekretariatu.

- Dorota, zrób nam dwie kawy- z uśmiechem na twarzy wróciła do towarzysza rozmowy.

- No i w końcu wszystko załatwiłem- odparł widocznie dumny z siebie. Wstał z fotela i przechadzał się po pomieszczeniu- A u ciebie, opowiadaj- spojrzał na biurko i dostrzegł zakreślone ogłoszenia nieruchomości- Szukacie mieszkania z Markiem?

- Ja szukam- spuściła wzrok.

- Jak to?- był totalnie zdezorientowany tym, co przed chwilą usłyszał.

- Maciek, nie chcę znowu opowiadać tego. Dosłownie przed godziną mówiłam o tym Violi. Może opowiem ci wieczorkiem. Wpadnij do mnie do Rysiowa.

- No dobrze, ale jeśli mogę ci w czymś pomóc…- nie dokończył.

- Tak wiem, dziękuję- zastanowiła się na chwilkę- A w zasadzie możesz nawet teraz mi pomóc. Chodź- dopiła kawę i chwyciła go za rękę.

Zaparkowała pod nowoczesnym blokiem. Wieżowiec znajdował się w cichej okolicy, aczkolwiek było blisko do firmy. Lokalizacja była naprawdę dogodna.

- Powiesz mi, po co mnie tu przywiozłaś?

- Właśnie tutaj jestem umówiona na oglądanie mieszkania. Pomożesz mi wybrać coś.

Już przed klatką schodową zobaczyła agenta. Lekko łysiejący mężczyzna wydawał się na życzliwego, a przede wszystkim znającego się na tym, co robi.

- Urszula Dobrzańska, jak mniemam?- zapytał się.

- Tak jest, dzień dobry. A to mój przyjaciel, Maciej Szymczyk.

- Witam państwa. Paweł Olsza. Myślę, że ta oferta przypadnie państwu do gustu. Chodźmy- przeszli do windy- Przede wszystkim plusem jest świetna lokalizacja, prawie centrum miasta a cicho i spokojnie. Blok jest nowy, wybudowany w 2009 roku. Ma czternaście pięter, a mieszkanie do którego się udajemy znajduje się na siódmym. Jest minimalistyczne i nowocześnie urządzone- wychwalał „pod niebiosa”. Kiedy winda się zatrzymała, przeszli przez hol i dotarli do właściwego mieszkania. Kiedy agent otworzył drzwi, Uli zaparło dech w piersiach. Nigdy nie widziała piękniej urządzonego lokum.

- Oprócz tego ogromnym plusem jest to, że mieszkanie można brać od ręki, a pani mówiła, że zależy jej na czasie.

- Tak, tak- przytaknęła. Spojrzała na Maćka i już wiedziała, że jest zachwycony, tak samo jak ona- Bierzemy!